تمرین سیزدهم: برای بخشیدن خود

بخشیدن خود به اندازه بخشیدن دیگران مهم است و می‌تواند به یک تجربه شفابخش تبدیل شود.

اشتباه کردن، بخشی از انسان بودن است. ما انتخاب می‌کنیم که به عنوان یک انسان چطور با اشتباهاتمان روبرو شویم؛ آیا باید به خاطر آن‌ها متوقف شویم و تمام عمر با حسرت و احساس گناه زندگی کنیم یا می‌توانیم از آن‌ها درس بگیریم و به یاد گرفتن و رشد کردن ادامه بدهیم.

چرا بخشیدن خود اینقدر سخت است؟

دلایل زیادی وجود دارد که بخشیدن خود را برای ما سخت می‌کند و باعث می‌شود تمایلی به بخشیدن خودمان نداشته باشیم.

برای مثال، عزت‌نفس پایین، خود انتقادی و بزرگ شدن در محیطی آکنده از عیب‌جویی یا بدرفتاری، چیزهایی هستند که می‌توانند در فرایند بخششِ اشتباهات گذشته، مشکل و مانع ایجاد کنند.

بعضی از شرایط مانند اختلال وسواس فکری – عملی (OCD)، سندرم ایمپاستر و افسردگی، ما را بیشتر در معرض احساس گناه قرار می‌دهند و بخشیدن خود را سخت‌تر می‌کنند.

احساس گناه، مشکل حل نشده‌ای است که می‌تواند به سرعت به افکار یا رفتارهای بیهوده دیگری مانند احساس طردشدگی و شرمساری، خودویرانگری، مصرف مواد و تکانشگری (Impulsivity) تبدیل شود.

ما نیاز داریم خودمان را به خاطر چه چیزهایی ببخشیم؟

اگر گرفتار احساس گناه شده‌اید، سعی کنید به یاد بیاورید که شما با توجه به منابعی که در اختیار داشته‌اید بهترین کاری که از دستتان برمی‌آمده را انجام داده‌اید.

زمان آن رسیده که خودمان را برای همه چیزهایی که قبلاً نمی‌دانستیم و درک نمی‌کردیم ولی امروز می‌دانیم و درک می‌کنیم، ببخشیم.

چیزهایی که قبلاً نمی‌دانستیم ولی امروز می‌دانیم، ببخشیم

گذر زمان و یادگیری و رشد، چشم ما را به حقيقت باز کرده و دیدگاه تازه و متفاوتی به ما داده که موجب شده از زاویه‌ای جدید به موضوعات مختلف زندگی‌مان نگاه کنیم؛ بنابراین، نباید فراموش کنیم که ما در زمان رخ دادن اشتباه چنین رشد و تغییری را هنوز تجربه نکرده بودیم.

من اجازه دارم احساس ترس و گناه کنم. در واقع، این احساسات به «منِ فعلی» اجازه می‌دهد تا متوجه شوم که چرا اشتباهات گذشته رخ داد و من چطور می‌توانستم مسائل را به گونه‌ای متفاوت مدیریت کنم و همه چیز می‌توانست برایم جور ديگری رقم بخورد. آنچه امروز می‌دانم، نتیجه اشتباهی است که در گذشته مرتکب شده‌ام. به این معنی که من از گذشته خودم درس و نکته‌ای جدید آموخته‌ام و اکنون می‌توانم از این اطلاعات برای موقعیت‌های آینده استفاده کنم.

ما نیاز داریم خودمان را به خاطر این چیزها ببخشیم:

بخشیدن خود به خاطر گذشته‌ای که داشته‌ایم: همه اشتباه می‌کنند، مهم این است که به یاد داشته باشیم چطور با ظرافت از آن درس بگیریم و خودمان را برای تجربیات آینده آماده کنید بدون اینکه تسلیم گذشته شویم و اجازه بدهیم اشتباهاتمان، لحظه حال را تباه کنند و با افسردگی و ناراحتی زندگی کنیم.

بخشیدن خود به خاطر روابط ناموفقی که داشته‌ایم: مسائل احساسی و عاشقانه، مسائل مهمی هستند. اگر مراقب نباشیم، آن‌ها ما را از فرصت‌های دوستانه و عاشقانه در آینده و زندگی بالقوه خودمان باز می‌دارند. کاری که می‌توانیم انجام بدهیم این است که به جای اشتباهات گذشته روی زمان حال تمرکز کنیم و سعی کنیم آینده بهتری برای خودمان بسازیم.

بخشیدن خود به خاطر نقاط ضعفی که داریم: روز بدون شب نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ همین‌طور نور بدون تاریکی معنایی ندارد. به همین ترتیب، ما بدون نقاط ضعفی که داریم نمی‌توانیم نقاط قوت خودمان را بشناسیم؛ بنابراین، باید کاستی‌ها و ناکاملی‌های خودمان را غنیمت بدانیم و یاد بگیریم که خودمان را همان‌گونه که هستیم، بپذیریم.

بخشیدن خود به خاطر امیدها یا رؤیاهای از دست رفته: اگر هنوز به رؤیاهای خودمان بها نداده‌ایم باید بدانیم که هرگز برای این کار دیر نیست. پشیمانی و حسرت کمکی به ما نمی‌کند. به جای آن، نیاز داریم اولین قدم‌ها را به سمت هدف خودمان برداریم. مهم نیست قدم‌های ما چقدر کوچک باشند، مادامی‌که کمی تلاش می‌کنیم، امیدها و رؤیاهای ما هرگز نمی‌میرند.

بخشیدن خود به خاطر انتقاد از خود: گاهی اوقات می‌توانیم بدترین منتقد خودمان باشیم، اما جای نگرانی نیست، همه ما این کار را می‌کنیم. بهترین راهکار این است که یاد بگیریم گفتگوی منفی با خودمان را تشخیص داده و به آن پایان بدهیم.

بخشیدن خود به خاطر نقاط ضعفمان در محل کار: هیچ کس کامل نیست و نمی‌تواند در همه چیز خوب باشد؛ زمان آن فرا رسیده است که به این نکته مهم، نه تنها در زندگی شخصی خودمان بلکه در محل کار نیز، توجه کنیم. به جای تمرکز بر روی آنچه در آن بد هستیم، نیاز داریم روی نقاط قوتِ کاری خودمان تمرکز کنیم.

بخشیدن خود به خاطر تصمیماتی که خودخواهانه به نظر می‌رسد: همه ما گاهی اوقات نیاز داریم که به فکر خودمان باشیم و برای خودمان تصمیم بگیریم؛ این تصمیم می‌تواند در زمینه دنبال کردن یک رؤیا و هدف باشد یا توسعه مهارت‌های خود و تغییر شغل. این چیزی نیست که لازم باشد به خاطر آن احساس شرم کنیم.

بخشیدن خود به خاطر استراحت و راحت‌طلبی: هیچ کس نمی‌تواند همیشه کارهای مفید و سازنده انجام بدهد. برای مثال می‌توانیم در یک روز تعطیل هیچ کار مفیدی انجام ندهیم و به دور از احساس گناه و شرمندگی فقط استراحت کنیم و از روزمان لذت ببریم.

زندگی با احساس گناه دردناک و بخشیدن خود می‌تواند از سلامت روانِ ما محافظت کند.

شفقت به خود، گذر زمان و پذیرش مسئولیت در قبال نقش خودمان در یک موقعیت، همگی روش‌هایی هستند که به ما کمک می‌کنند خودمان را ببخشیم.

به یاد داشته باشید که خواندن مطلب کافی نیست. برای به دست آوردن بهترین نتایج، باید هر چیزی را که در این مطلب یاد می‌گیرید، به صورت عملی تمرین کنید. تمرین، بخش مهمی از یادگیری بخشیدن خود است. تمرین، بخش مهمی از یادگیری عشق به خود است.

منابع: 

?How Do You Forgive Yourself

11Things You Need to Forgive Yourself For