تمرین چهل و ششم: برای وقتی که به تنهایی نیاز دارید
همه ما به «زمانِ تنهایی» نیاز داریم؛ زمانی که صرف تمرکز روی خودمان و انجام کارهای دلخواهمان میکنیم.
اضطراب، استرس شدید و احساس خستگی و فرسودگی نشان میدهد که ما نیاز داریم تنها باشیم و زمانی را برای خودمان اختصاص دهیم.
خلوت با خود سازنده است و میتواند تأثیری احیاگر و ترمیم کننده بر سلامت روانِ ما داشته باشد. البته باید فرق بین احساس تنهایی و تنهایی گزیدن را بدانیم.
تنهایی گزیدن یا خلوتگزینی، روشی سالم است که آن را بهطور آگاهانه و هدفمند برای آرام شدن و بازیابی انرژی و تمرکز خود، انتخاب میکنیم؛ اما احساس تنهایی، یک انزوای ذهنی یا جسمی ناخواسته است که میتواند بر سلامت ذهنی و جسمی، کیفیت خواب و تواناییهای شناختی افراد تأثیر منفی بگذارد.
هنگامیکه احساس میکنید همه چيز بيشتر از حد تحملِ شماست و غرقِ خبرهای بد شدهاید، نشان میدهد زمانِ تنهایی شما فرارسیده است و نیاز دارید برای خارج شدن از این حالت و بهبود خود، برنامهریزی کنید.
نشانههایی برای اینکه شما نیاز به زمانِ تنهایی دارید
اگر خوب به این نشانهها دقت کنیم میتوانیم به راحتی تشخیص بدهیم که چه زمانهایی نیاز داریم با خودمان خلوت کنیم و برای مدتی، در تنهایی به سر ببریم.
سر هر مسئله کوچکی به راحتی برافروخته، ناراحت و عصبانی میشوید. اگر سریع از کوره در میروید یا خیلی زود از دست رئیس، پارتنر یا دوستتان دلخور میشوید، نشان میدهد نیاز به زمان تنهایی دارید.
شما خسته یا فرسوده هستید. وقتی که حتی پس از یک خواب کامل و طولانی، باز هم احساس خستگی میکنید و از نظر ذهنی و جسمی به استراحت بیشتری نیاز دارید، زمان تنهایی فرصتی را برای شما فراهم میکند تا ذهنتان را آرام کنید، در آرامش به خودکاوی بپردازید و از هر آنچه انرژیتان را تحلیل میبرد و شما را از نظر جسمی و عاطفی خسته و فلج میکند، دور شوید.
دیگر هیچ چیز برای شما جالب نیست. آیا برای شما همه چیز خسته کننده و تکراری به نظر میرسد؟ اگر چنین حسی دارید، ممکن است بیش از اندازه وقت خودتان را صرف دیگران میکنید، به طوری که دیگر مجالی برای لذت بردن از جایی که هستید و کاری که انجام میدهید، باقی نمانده است.
همیشه عجله دارید. شتابان عمل کردن برای رفتن به یک مرحله دیگر یا شروع پروژه بعدی، باعث میشود مغز شما به اندازه کافی استراحت نکند. فرقی نمیکند به دنبال برآورده کردن توقعات دیگران باشید یا برای انتظاراتِ غیرواقعی خودتان تلاش کنید؛ در هر صورت، بدن و مغز شما نیاز به زمانی برای استراحت و کاهش سرعت دارد.
سطح استرس شما همیشه بالاست. وقتی مسئولیتهای زیادی دارید و آنها روز به روز توجه و زمان بیشتری از شما میگیرند، شانسِ فروکش کردن استرس شما کاهش پیدا میکند در نتیجه، آدرنالین بهطور دائم و به مقدار زیاد در بدنتان تولید میشود. چنین شرایطی سرانجام به پیری زودرس، مقاومت به انسولین و به مخاطره افتادن سلامت روان شما منجر میشود.
استرس با همه چیز از بیماری قلبی گرفته تا اختلالات پوستی مرتبط است و فقدان زمانِ تنهایی، با ایجاد استرس طولانی مدت به جسم و روان شما آسیب وارد میکند.
نیاز به خلاقت بیشتری دارید. زمانِ تنهایی بر عملکرد شما نیز تأثیر میگذارد، مخصوصاً اگر کاری که انجام میدهید متکی به خلاقیت باشد. خلاقیت نیز مانند سایر جنبههای زندگیتان، نیاز به تعامل اجتماعی و زمانِ تنهایی دارد. در تعامل اجتماعی است که میتوانید از دیگران الهام بگیرید و زمانِ تنهایی به شما کمک میکند تا حسِ هویت هنری خودتان را بیان کنید و توسعه دهید.
شما تحت هر شرایطی، با هر شغل و جنسیت و موقعیت اجتماعی، ارزشمند هستید و نیاز دارید زمانی را به منظور انجام کارهایی که برایتان مهم است، اختصاص دهید.
فواید زمانِ تنهایی
وقتی تنها هستیم، هیچ نیازی نیست وابسته و تابع جمع باشیم و هیچ فشار اجتماعی برای برآورده کردن انتظارات دیگران و فرمانبرداری کردن وجود ندارد.
زمانِ تنهایی مستقل شدن را تائید و تشویق میکند و عزت نفس ما را افزایش میدهد تا بتوانیم تنها بمانیم، تنها عمل کنیم و از خلوت و تنهایی خودمان لذت ببریم.
علاوه بر این، زمانِ تنهایی باعث ایجاد تمرکز و تنظیم احساسات میشود و حس صلح و آرامش را به همراه دارد.
زمانِ تنهایی اجازه نمیدهد حل کردن مشکلاتمان را به تأخیر بیندازیم. گاهی اوقات وقتی مشکلی برای ما پیش میآید، از روبرو شدن با آن مشکل اجتناب میکنیم چون باور ما این است که زمان یا انرژی ذهنی لازم برای رسیدگی به آن را نداریم.
تنهایی این فرصت را برای ما فراهم میکند تا حل مشکلاتمان را در اولویت قرا دهیم و به طور خلاقانه در مورد راهحلهای ممکن، فکر کنیم.
زمانِ تنهایی و رابطه
همه به زمانِ تنهایی نیاز دارند. برای جلوگیری از ایجاد تنش در یک رابطه، بهتر است با پارتنر خودتان در مورد میزان زمانی که برای تنهایی نیاز دارید به توافق برسید.
با این کار میتوانید مطمئن باشید که نه تنها نیاز هر دو طرف برای ابراز محبت، همنشینی و صمیمیت در رابطه برآورده میشود بلکه این امکان برای شما و پارتنرتان وجود دارد که از تنهایی و استقلال خودتان لذت ببرید.
در حقیقت، این تمرین با یک تیر دو نشان میزند؛ هم به سلامتِ شما کمک میکند و هم روابط شما با دیگران را بهبود میبخشد.
چگونه زمانِ تنهایی خودمان را سپری کنیم؟
ممکن است تصمیم بگیریم در زمانِ تنهایی خودمان هیچ کاری انجام ندهیم. نه تلویزیون. نه شبکههای اجتماعی. نه مطالعه.
این تصمیم اصلاً اشتباه نیست. در واقع، افرادی که 15 دقیقه در روز هیچ کاری انجام نمیدهند، بیثباتی و نوسانات عاطفی کمتری را تجربه میکنند.
همچنین، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد بد نیست هرازگاهی از شبکههای اجتماعی دور بمانیم. شبکههای اجتماعی ما را در رابطه نگه میدارند و فشار اجتماعی را به دنبال دارند؛ چیزی که ما در زمانِ تنهایی تلاش میکنیم خودمان را از آن رها کنیم.
به کمک زمانِ تنهایی میتوانیم به خودمان چند ساعتی استراحت بدهیم و از این فضا فاصله بگیریم.
شما میتوانید فعالیتهایی را انتخاب کنید که برایتان آرامشبخش هستند. برای مثال:
- خواندن کتاب
- مراقبه
- انجام یک کار سرگرمکننده
- پیادهروی و قدم زدن
- طبیعتگردی
- گوش دادن به موسیقی
- انجام کاری که مدتهاست به انجام آن فکر میکنید مثل مرتب کردن کشو یا کمد لباس
- ژورنال نویسی
- شنا کردن
- دراز کشیدن و استراحت کردن
هدف زمان تنهایی، رسیدن به آرامش جسمی و ذهنی است. هر فعالیتی که چنین آرامشی را به شما میدهد، بهترین و مؤثرترین گزینه است.
برای برخی، این فعالیت قدم زدن در یک مسیر جدید یا نشستن روی نیمکت پارک است. برای برخی، نوشیدن چای یا قهوه و خواندن کتاب است.
وقتی به زمانِ تنهایی خودتان پایان میدهید و به زندگی روزمره برمیگردید، میبینید که چطور قویتر و بهتر از گذشته میتوانید با چالشهای روزانه و استرس روبرو شوید.
به یاد داشته باشید که خواندن مطلب کافی نیست. برای به دست آوردن بهترین نتایج، باید هر چیزی را که در این مطلب یاد میگیرید، به صورت عملی تمرین کنید.تمرین، بخش مهمی از یادگیری عشق به خود است.
منبع:
آخرین تمرینات